Cigales na czerwono

Wysoko, bo ponad 700 metrów n.p.m. położona winnica o kamienisto – gliniastym podłożu, dedykowana jest najczęściej uprawianej w Hiszpanii odmianie garnacha, zwanej też z francuska grenache. Zachowuje tu młodzieńczą energię i doskonałą owocowość. W bukiecie jest nieco kwiatów, fiołka i lawendy, szczypta przypraw korzennych, i jagodowa dominacja, czytelna też w palecie. Świeże w smaku, żywiołowe, pasuje dobrze do dań z pomidorami, także do delikatnych mięs i serów.

Cztery miesiące dojrzewało w beczkach z dębu amerykańskiego. Bardzo dobra równowaga w zapachu, między charakterystyczną dla tempranillo owocowością, a słodkimi nutami dębu, odbieranymi jako karmel i wanilia. Fajnie zgrywa się z grillowanymi szaszłykami, także do średnio dojrzałych serów i wędlin, zwłaszcza jak salami czy klasyczniej hiszpańskie chorizo.

Młode, niebeczkowane tempranillo ukazuje w Cigales oblicze świeże i subtelne. Ma rubinową barwę z fioletowymi refleksami, i silne aromaty czerwonych owoców. Wyczuwa się wiśnie, śliwki, borówki, a do tego gdzieś w tle pojawiają się delikatne wątki korzenne: lukrecji i cynamonu. Na podniebieniu jest lekkie, kwaskowe i przyjemne. Przy swojej wiotkiej konstrukcji może nawet nadać się do ryby słodkowodnej, ale też pasuje do serów i makaronów. Warto lekko schłodzić przed podaniem.