Coraz bliżej Święta

Wino z winnicy przy skromnej posiadłości z 1932 roku, zwanej przez właścicieli Casa Balaguer „dziadkową szopą” (hiszp. Casica del Abuelo). Jak na Hiszpanię to żaden zabytek, ale otaczająca ją winnica w tym samym wieku, to już ewenement. Krzaki tak stare są faktycznie jak dziadkowie! Tylko cztery miesiące w dębie, by nie zagłuszyć znakomitej jakości skoncentrowanego owocu. Wyczuwa się śliwki suszone, aronię i porzeczkę, ze szczyptą ziół i balsamu. W ustach gładkie, z czytelną, dojrzałą taniną.

Czysty viognier będący swoistym preludium do win ze słynnej apelacji Condrieu. Owoce tej odmiany pochodzą z niewielkiej winnicy o powierzchni 12 ha, usytuowanej na południowych zboczach o granitowo-kredowym podłożu, prowadzonej w sposób zrównoważony i z dbałością o środowisko naturalne. Zebrane ręcznie grona są delikatnie wyciskane po krótkiej maceracji, a powstały moszcz przechodzi fermentację alkoholową w stalowych zbiornikach. Z wyjątkiem najgorętszych roczników wino przechodzi konwersję jabłkowo-mlekową, która zmniejsza ogólną kwasowość w winie i wzmacnia jego strukturę. Wino ma jasnozłotą suknię z zielonymi refleksami. Nos intensywny, przywodzący na myśl morele, ananasy i rumianek. W ustach gładkie i kremowe, z mineralną końcówką. Dobrze pije się samo, ale warto też podać np. do krewetek w tempurze i sushi.

Niezwykle przystępne i ekspresyjne sauvignon nowozelandzkie. Reprezentatywne i klasyczne zarazem dla stylu Marlborough - regionu pionierskiego w krótkiej historii winiarstwa tego egzotycznego archipelagu. Pochodzi z niewielkiej winiarni rodzinnej Konrada Hengstlera, doświadczonego winiarza o niemieckich korzeniach. Skrząca się, jaśniutka suknia o widocznej gęstości. Bogaty owocem nos opiera się o nuty cytrusowe, z wyraźnym agrestem, kiwi i grejpfrutem. W palecie harmonia kwasowej świeżości z pewnym ciężarem słodkiego owocu i mineralnym akcentem wysuszenia. Znakomicie pijalne!

Absolutna klasyka kalifornijskiego winiarstwa i tamtejsza specjalność w kategorii win białych – czyli pełne, dojrzewające w beczce chardonnay. Nie jest to jednak przykład wina zdominowanego przez charakterystyczne elementy dębowe. W nosie wciąż dominuje owoc spod znaku ananasa i karmelizowanych gruszek, z wyraźnym waniliowym akcentem. Suknia koloru złota pozostawia na ściankach kieliszka gęste łzy będące zwiastunem mocnej budowy wina. W ustach pełne, o gładkiej, kremowej teksturze, z delikatną słodyczą drewna i bardzo łagodną kwasowością. To wino, schłodzone do temperatury ok. 12 stopni będzie świetnie pasować do cięższych dań na bazie ryb i owoców morza, cielęciny i szparagów w sosie holenderskim.

Czysta mencía, której owoce pochodzą ze 100-letnich krzewów z winnicy o łupkowym podłożu, położonej na dużej wysokości między 650 a 750 m n.p.m. Taka elewacja pozwala na wydłużenie czasu dojrzewania i większą koncentrację smaków i aromatów. Grona zbierane były ręcznie, a następnie poddane zostały kriomaceracji i fermentacji w stalowych zbiornikach, po których wino trafiło na 5 miesięcy do beczek z francuskiego dębu. Suknia jest ciemnorubinowa, a w nosie wyczuwalne są intensywne aromaty dojrzałych jeżyn, śliwek i lukrecji. W ustach pełne, lekko pikantne, z czekoladową nutą. Chorizo i grillowane warzywa to tylko jeden przykład z wachlarza możliwych połączeń kulinarnych.

Bardolino to urocza miejscowość nad jeziorem Garda i jednocześnie nazwa apelacji znanej z produkcji lekkich czerwonych i różowych win. To wino powstało z połączenia dwóch tamtejszych odmian winorośli – corviny (80%) oraz rondinelli (20%). Winifikacja w stalowych tankach, bez użycia beczki. Suknia barwy blado-rubinowej zwiastuje subtelne doznania. W nosie wyczuwalne są czerwone i leśne owoce: wiśnie, śliwki, jeżyny i aronie. W ustach bardzo soczyste, młodzieńcze, lekko pieprzne i z delikatną goryczką. Wino, które pasuje do wszystkiego. Można podawać z makaronami, pizzą, risotto z grzybami, jak również z daniami na bazie tak białego, jak i czerwonego mięsa. Podawać w temperaturze 14-16 st.