Letnie wariacje

Wino pochodzi ze skąpanych w słońcu winnic usytuowanych na najlepszym, gliniasto-wapiennym terroir południowego wybrzeża. Powstało na bazie bardzo popularnych tam odmian – cinsault, carignan i grenache. Po zbiorach, wyciśnięty moszcz przeszedł zimną stabilizację, a następnie poddany został fermentacji w temperaturze 16 stopni. Wino ma piękny, bladoróżowy kolor i intensywny, czysty nos z dominacją aromatów poziomek, malin i nektarynki. W ustach uwodzi strukturą, świeżością i przyjemnym, słonawym posmakiem. Najlepiej smakuje schłodzone do temperatury 12 stopni jako aperitif lub w towarzystwie zimnych przystawek.

Alzacki riesling we wzorcowym wydaniu, treściwy i aromatyczny. Zapewne pomaga mu ekologiczna uprawa, i wapienno-granitowe siedlisko koło miejscowości St. Hippolyte. Fermentuje na drożdżach rdzennych, leżakuje kilka miesięcy na osadzie w stalowych kadziach. Ma intensywny, wyrazisty i bardzo owocowy zapach, przynoszący skojarzenia z grejpfrutem, ananasem i innymi cytrusami. Ewoluuje po zamieszaniu w nuty kwiatowe i maślane. Na podniebieniu sprężyście świeży, po chwili pokazuje trochę ciała i krągłości. Dobry do wielu dań, szczególnie homara, ryb, lub drobiu.

Najpopularniejsze białe wino weneckie winiarnia Giusti doprowadziła do szczytowej formy, w bardzo wyważonym stylu, i to bez udziału beczki. Dla wzbogacenia zapachu i smaku trzymane kilka tygodni na osadzie drożdżowym. Intensywny zapach owoców z gruszkami i bananami na pierwszym planie. Treściwe, gęste w fakturze, i jednocześnie odpowiednio rześkie. Solidne i wyraziste wino do kuchni wegetariańskiej, szczególnie polecane do grillowanych warzyw, delikatnego risotto z przyprawami, a także do dań rybnych.

Cava to po katalońsku piwnica. Szczególnie taka, w której dojrzewają butelki z winem musującym, stąd jego nazwa. Ponad 12 miesięcy dojrzewania na osadzie drożdżowym w butelce gwarantuje złożoność aromatu i smaku. Apetyczne wino deserowe, z orzeźwiającymi bąbelkami. Przyjemne zapachy owoców cytrusowych i tostów. W ustach łagodność i delikatna słodycz. Nadaje się oczywiście do toastów i świętowania, ale też po prostu znakomicie smakuje z deserami, wnosząc pewne ożywienie do tego czasem przyciężkiego tematu.

Wielce oryginalne i mile zaskakujące wino różowe z południa Hiszpanii. Dalekie od typowych rosado z Kastylii i Nawarry, wygląda na silnie inspirowane rosé z Prowansji. Delikatna, łososiowa barwa, przyjemne aromaty kwiatów, ziół i owoców, bez cukierkowej słodyczy. W ustach rześkie, smaczne i dosyć wytrawne. Rozsądne towarzystwo lekkiej kuchni sezonowej czy potrawy wegetariańskiej, jak na przykład warzywa z grilla.

Polskie, szlachetne, różowe wino. Najlepszy dowód na to, że również w Polsce dajemy sobie radę z odmianami winorośli właściwej. Powstało w wyniku krótkiej maceracji trudnej odmiany pinot noir, która w regionie zielonogórskim i w bezpośredniej bliskości Odry oraz jej dopływów dojrzała w pełni dając w rezultacie wino ze sporą dawką słodyczy. W nosie znajdziemy typowe, intensywne aromaty poziomek, malin i landrynek, a w ustach bardzo dobry balans pomiędzy wyraźną słodyczą i kwasowością. Doskonale smakuje samo jako aperitif, ale łączyć można np. z pikantną kuchnią wschodu, albo pierogami na słodko. Podawać schłodzone do temperatury ok. 10 st.