Mało znana Europa

Kupaż sezonowy odmian lokalnych z kosmopolitycznymi. Jest owocowość merlota, ciało shiraza i garbnik tourigi. Dla zaokrąglenia i integracji wina wykorzystano trzyletnie beczki do krótkiego leżakowania. Wśród aromatów przewaga leśnych owoców, z domieszką przypraw korzennych. Na języku zajmujące, żwawe i pijalne, z subtelnym garbnikiem. Dobre wino do dań codziennych, wędlin i serów.

Moc wyrazistego owocu to specyfika treściwej odmiany garnacha uprawianej na kamienistej glebie katalońskich pagórków w Montsant. Certyfikowana, ekologiczna uprawa winorośli pozwala nie tylko na dobrą ekspresję i koncentrację wina, ale też przydaje mu pewnej subtelności. Przed kupażowaniem osobno fermentacja i dojrzewanie każdej odmiany przebiegają tylko w stalowych zbiornikach. Aromaty ciemnych i czerwonych owoców uzupełnia ostrzejszy akcent korzennych przypraw do piernika. W ustach pełno świeżych smaków jagodowych, słodka tanina i wyczuwalna esencjonalność pozostawiają świetne wrażenie.

Białe wina z gorącego Corbières są mało znane, a szkoda, bo tradycyjne odmiany lokalne dostosowały się do surowych warunków terroir i potrafią mile zaskoczyć. Zwłaszcza przy tak pieczołowitym podejściu winiarzy, jak w La Bastide! Aromatyczne i obfite wino, bardzo łagodne w smaku, z małą kwasowością, lecz nienużące. Krótko leżakowało w beczce dębowej. Ładne aromaty gruszek i pigwy z nutą waniliową. Średniej wagi na podniebieniu, gładkie, w końcówce trochę mineralne i cytrusowe. Drobiu się nie boi.

Aglianico to cichy lider słabo znanego południa Włoch, zapewne najciekawsza odmiana zarówno regionu Basilicata, jak i w Kampanii. Najprawdopodobniej pochodzi z Grecji, a jego nazwa może oznaczać „helleński”. Winogrona rosną na podłożu kredowym i wapiennym. Ich winifikacja przebiega w dużych beczkach dębowych, a dojrzewanie w stalowych kadziach. Wino ma aromat leśnych owoców, jagody borówki, a także nieco tajemnicze nuty balsamiczne i ziołowe. W ustach jest miękkie i ciepłe, może nawet nieco konfiturowe, przy tym ma raczej niewiele garbnika i średnią budowę.

Wino śródziemnomorskie i wyspiarskie z krwi i kości. Lokalny szczep monica jest idealnie i od wieków zaadaptowany do tutejszego klimatu gorącego, suchego lata, oraz łagodnej zimy. Dojrzewa krótko tylko w tradycyjnych kadziach betonowych. Uderza świeżością aromatów owoców leśnych. Dzięki kupażowi z odrobiną mistrzowskiego carignano ma domieszkę korzenności. Wino jest bardzo miękkie i gładkie na podniebieniu, z ożywiającą kwasowością. Znakomite do posiłków szczodrze okraszonych oliwą, szczególnie z delikatnym mięsem jagnięcym!

Lekka i owocowa w stylu wersja Dos Claveles, podstawowego wina z bodegi Toro Albalá, mieszczącej się w starej elektrowni. Blade i przejrzyste niemal jak woda, z delikatnymi, zielonkawymi refleksami. Czytelny i świeży zapach zielonych jabłek, nieco tropikalnych owoców w tle. Na podniebieniu zaczyna się słodko i gładko, by pokazać świeży i kwasowy, zaskakująco trwały finał. Może sprostać owocom morza, skrzydełkom kurczaka, a nawet sushi.