Wino śródziemnomorskie i wyspiarskie z krwi i kości. Lokalny szczep monica jest idealnie i od wieków zaadaptowany do tutejszego klimatu gorącego, suchego lata, oraz łagodnej zimy. Dojrzewa krótko tylko w tradycyjnych kadziach betonowych. Uderza świeżością aromatów owoców leśnych. Dzięki kupażowi z odrobiną mistrzowskiego carignano ma domieszkę korzenności. Wino jest bardzo miękkie i gładkie na podniebieniu, z ożywiającą kwasowością. Znakomite do posiłków szczodrze okraszonych oliwą, szczególnie z delikatnym mięsem jagnięcym!
Zaskoczenie warte ryzyka. To było to co lubię. Wino z Sardynii – cóż to może być takiego? A jednak nie po raz pierwszy okazało się, że małe lub mniej znane jest piękne. A więc nie tylko krajobraz, ale wina też. Sursum corda.
Ciekawe wino
Bardzo interesujące. Na pewno dobrze wydane pieniądze.