Światowa Czerwień

Wzgórza wokół Bordeaux to tak zwane apelacje peryferyjne, których nazwy nie niosą specjalnych emocji, ale jednak często wina stąd znacznie przewyższają jakością podstawowe AC Bordeaux. Inna nazwa tego zamku to l’Escadre, na pamiątkę właściciela z XIX wieku, który będąc wojskowym, nazywał równe rzędy swoich winorośli szwadronami. Wino dojrzewało przez dziesięć miesięcy w beczkach dębowych. Wyczuwa się wiśniowe konfitury, renklody, goździki i cynamon. W smaku krągłe, lekko ściągające, z posmakiem tostowym w finale.

Jako prawdziwy symbol związku z winami z Saint-Mont, czarne berety były noszone przez tutejszych winiarzy z pokolenia na pokolenie. Kooperatywa Plaimont jest dumna ze swoich korzeni, stara się więc odzwierciedlać tradycje, charakter i hojność południowo-zachodniej Francji. Wino powstało na bazie 3 odmian. W mieszance dominuje tannat, który został wsparty jeszcze dodatkiem odmian pinenc i cabernet sauvignon. Zbiory odbywają się ręcznie. Wino przepełnione jest bogactwem aromatów waniliowych, kawowych i pikantnymi nutami pochodzącymi z tutejszych winogron tannat. Charakterystyczna, bardzo ciemna barwa. Zauważalna, choć nienachalna kwasowość, której jednak po drodze z dość silnym i dojrzałym owocem. W ustach pierwsze skrzypce gra sprzężenie wiśni, porzeczek i gorzkiej czekolady. Taniny zmiękczone najpewniej przez mikrooksydację, która w przypadku młodych win jest od początku lat 90., kiedy została wymyślona, dość powszechnym rozwiązaniem. Dzięki temu, garbnika jest w sam raz, żeby podzielać fascynację właścicieli czarnych beretów. Na stole świetnie zagra z jagnięciną, wieprzowiną, wołowiną i z miękkimi serami.

Arystokratyczna rodzina Giusti przyzwyczaiła już do nietuzinkowej urody i niezwykłej esencjonalności swoich weneckich win. Nie inaczej prezentuje się tamtejsza interpretacja francuskiego specjału, jakim jest merlot. Wino wytwarzane jest z selekcjonowanych winogron. Przybiera intensywnie rubinową suknię mieniącą się fioletowymi refleksami na rantach kieliszka. W bukiecie dominują lekko słodkawe nuty malin, jeżyn, dojrzałych wiśni, śliwek, przy akompaniamencie ziołowo-fiołkowym. W ustach rozpieszcza smukłością owocu, z dobrze wyważoną kwasowością. Średniej budowy ciało daje poczucie lekkości i harmonijności. Jest przyjemnie, a nawet bardzo przyjemnie. Tak solo, jak i w duecie z typowo włoską kuchnią. Doskonały dodatek do mięs, wędlin i serów włoskich.

Francuski winiarz serwuje caberneta ze swej argentyńskiej winnicy. Wino znakomicie sprawdza się przy stole! Nie jest zbyt ciężkie, leżakowało tylko pół roku w dębinie. Cieszy żywością owocowych aromatów; czarna porzeczka, aronia i śliwka, z charakterystycznym dotknięciem wanilii. W ustach harmonijnie zarysowane taniny. Dlaczego nie do przystawek mięsnych albo twardych serów?

Pinotage to flagowy szczep Południowej Afryki. Winorośl wzrastała na glebie wapiennej, dlatego niektórzy dopatrywać się będą ech mineralności w winie . Grona zbierane są ręcznie, z zachowaniem restrykcyjnej selekcji. Wino przeszło fermentację malolaktyczną w beczkach dębowych, a następnie dojrzewało w nich przez 9 miesięcy nabierając nut dymu i czekolady. W ustach wyczuwalne jagody, suszone śliwki i czarna porzeczka. Wino pełne i zrównoważone, z wyraźnie zaznaczoną taniną i krzepką kwasowością. Najlepiej otworzyć godzinę przed podaniem lub zdekantować.

Portugalska sztuka winiarska w czystej formie, za inspirującą i ambitną nazwą kryje się solidne wino w kulturalnej i nowoczesnej stylistyce. Leżakowało w nowych beczkach zarówno amerykańskich, jak i francuskich. Treściwa, ciemna suknia i bardzo regularne łzy. Esencjonalny, ciepły i nieco balsamiczny bukiet. Nuty cabernetowe na pierwszym planie to czarna porzeczka i aronia, dalej śliwki i czereśnie w gorzkiej czekoladzie. W ustach słodki, krągły atak i przyjemnie ściągające wrażenie środka, z końcówką jak likier porzeczkowy. Można podać bez dekantacji do zapiekanek lub twardego sera.