Bordeaux i Rioja w świątecznej skrzynce

Rasowy Médoc, dzięki dosyć równej proporcji merlota i caberneta, całkiem przystępny i wyważony. Tradycyjna winifikacja z powolną maceracją gwarantuje wysyconą barwę i dobry ekstrakt. Wino dojrzewało w tradycyjnych kadziach cementowych, a tylko 30% w dębowych beczkach. Eleganckie aromaty czarnej porzeczki i aronii przeplatają się z nutami tostowymi oraz korzennymi lukrecji i cynamonu. W ustach czytelne, lecz gładkie taniny, rześkie w smaku, z nieco dymną końcówką. Genialne przy stole, pasuje idealnie do grillowanej wołowiny, lubi oczywiście kuchnię francuską, ale i włoską.

Winnice leżą w dolinie San Millán, skąd pochodzi najstarszy zapis języka kastylijskiego, Glosas Emilianenses z X wieku, którego fragment ozdabia kapturek na szyjce butelki. Ręczne winobranie oraz tradycyjna winifikacja z dojrzewaniem w dębie amerykańskim przez rok. Jawna beczkowa słodycz na planie pierwszym, marcepanowo sezamowa. Dalej jeżyny, leśne owoce z cukrem i śmietaną, śliwka i czarna oliwka. Trochę balsamiczno dymne, tytoniowe, klarowne na języku, dość tłuste alkoholem i glicerolem, z wyraźną goryczką i okiełznanym garbnikiem zachowuje nieco rustykalny, autentyczny charakter. Można polubić popijając dania z drobiu.