Północ po włosku

Odważna propozycja niewielkiej rodzinnej posiadłości z okolic Werony. W kieliszku nęci ciemna, mocno wysycona barwa. W bukiecie dominują nuty dymne z tytoniem na pierwszym planie, ozdobionym słodkimi rodzynkami i wędzoną śliwką. W ustach dość ciężkie, równo rozłożone akcenty cynamonowo-kakaowe z pełnym ciałem mocno dojrzałych wiśni, ciastek kawowych i… suszonego mięsa. Ciśnie się na usta porównanie z walorami dobrej klasy ripasso. Jak wieści nazwa - prawdziwie „emocjonujące”. Doskonale podkreśli smak dziczyzny i baraniny.

Dziwna nazwa, dosłownie „jagoda kosa”, kryje przyjazne i łagodne białe wino weneckie, które wbrew skojarzeniom, z merlotem nie ma nic wspólnego. Słomkowej barwy suknia odsłania gęsty bukiet zapachów kwiatowych. Można też odnaleźć mineralne akcenty, wręcz skalne czy kamienne. Na podniebieniu jest delikatne, dość pełne i gładkie, z nieco migdałowym finałem. Powinno dobrze pasować do łagodnie przyprawionego drobiu lub dań rybnych.

Nazwa wina powstała przypadkowo podczas premierowej degustacji i wyraża zaskoczenie jego intensywną i ciemną barwą. Podobnie jak w przypadku swojego wytrawnego odpowiednika – Stranero Dolce powstało z połączenia cabernet sauvignon i merlot, z tą różnicą, że po 8 dniach fermentacja alkoholowa została zatrzymana poprzez obniżenie temperatury wina do 2°C, co pozwoliło zachować znaczną ilość cukru resztkowego. Wyczuwalne są nuty wiśni w rumie, landrynek i czarnej herbaty. W ustach słodkie, ale nie przytłaczające. Można łączyć razem z suszonymi owocami, wypiekami, ciemną czekoladą i intensywnymi serami.

Friulano to najbardziej rozpowszechniona spośród autochtonicznych odmian w regionie Friuli, któremu zawdzięcza swoją nazwę, i która – jak mawiają mieszkańcy tego regionu – przez ponad 500 lat wpisała się w kod genetyczny lokalnej społeczności. W tym wydaniu przedstawia się jako wino bardzo radosne, aromatyczne i łatwe do picia. Z kieliszka buchają wręcz aromaty gruszki, jabłka i kwiatów akacji. Wyczuwalne są również owoce cytrusowe z akcentami roślinnymi. W ustach wino bardzo świeże i gładkie, z finiszem spod znaku tymianku i migdałów. Naszym zdaniem warto wypróbować z delikatną rybą, terriną z białego mięsa czy grillowanymi warzywami.

Refosco dal peduncolo rosso to najbardziej znana friulijska odmiana z rodziny gruboskórnych winogron refosco. Suknia intensywna, rubinowa z fioletowymi refleksami. Wino kusi przyjemnymi aromatami wiśni, jagód, rabarbaru, a nawet wanilii - bynajmniej nie pochodzącym z beczki. W ustach daje o sobie znać soczystość i stosunkowo wysoka, acz nienachalna kwasowość. Wino z refosco dal peduncolo rosso nie poddaje się wszechobecnej standaryzacji i trafi w preferencje osób szukających w winie stylu i osobowości. Tradycyjnie łączy się z dziczyzną, ale na pewno sprawdzi się także w połączeniu z wieprzowiną czy serem camembert z żurawiną.

Ribolla Gialla to mało znana odmiana winorośli, która – jak podają źródła – uprawiana była w Friuli już w XIII w., gdzie przywędrowała najprawdopodobniej z Grecji. Ciekawostką jest, że swoją słabość do wina z tej odmiany opisywał sam Giovanni Boccaccio – twórca „Dekamerona”. W kieliszku mieni się bladozłotą barwą, a w nosie wyczuwalne są aromaty ananasów, nektarynek, jabłek i rumianku. W ustach daje o sobie znać dobrze zbalansowana kwasowość i nieco gorzkawa końcówka, która nasuwa pewne skojarzenia z verdejo. Będzie dobrze współgrać z owocami morza, sałatkami z wędzonym serem czy szparagami.