Prezent na Szóstkę

Bardzo pijalne, delikatne wino z Toskanii. Bazuje na sangiovese, kluczowej odmianie regionu. Dojrzewanie przebiegało głównie w kadziach stalowych, a także po części w dużych, używanych beczkach przez trzy miesiące. W kieliszku aromaty owocowe z silnym akcentem wiśniowym. Jest lekkie i łagodne w smaku, więc można podać je do wędlin, salami czy szynki, najlepiej nawiniętej na paluszki crostini, albo innych przekąsek w południowoeuropejskim stylu.

Naprawdę rześkie chardonnay z Argentyny. Dobrą kwasowość uzyskują winogrona w wysoko położonych winnicach podczas zimnych nocy, a z kolei dzienne słońce przydaje im cukru. W winie ta równowaga jest zachowana. Pośród zapachów owoce tropikalne mieszają się z kwiatami i młodym, zielonym jabłkiem. Na podniebieniu świeże z owocowym akcentem brzoskwini. Znakomity aperitif, warto spróbować do kalmarów lub innych owoców morza.

Szczep dolcetto ma owocowy i lekki charakter w porównaniu do później dojrzewających gron piemonckich, takich jak sławna barbera czy nebbiolo. Stąd pewnie jego nazwa, w sumie ze słodyczą niemająca wiele wspólnego. Młodzieńcza werwa niebeczkowanego wina daje fioletową barwę i intrygujący, świeży aromat. Wyczuwalne leśne owoce i kwiaty. Na języku zwiewne, ale zaskakuje wytrawnym akcentem garbnika. Smakuje z prostymi daniami, do wędlin, do serów.

Słodka wersja „jagody kosa”. Do produkcji tego wina użyto 3 odmian winogron: garganegi, chardonnay oraz pinot bianco, dorastających na wulkanicznej glebie. Po fermentacji, gotowe wina łączy się ze sobą i pozostawia w stalowych tankach na okres dwóch miesięcy. W kieliszku błyszcząca, bladozłota barwa z zielonymi odcieniami. W bukiecie wyczuwalne są białe kwiaty, morele, a także akcenty mineralne przywodzące na myśl mokry kamień. W ustach bardzo delikatne i świeże. Uwodzi słodyczą i subtelną, landrynkową końcówką. Z powodzeniem można łączyć z ciastem drożdżowym na słodko, sałatką owocową, ale równie dobrze można się nim cieszyć bez towarzystwa posiłku. Serwować w temperaturze 8-10 st. C.

Syrah to odmiana, której matecznik znajduje się w północnej części doliny Rodanu, a historia jej uprawy sięga ponad 1000 lat wstecz. W przypadku tego wina, grona pochodzą z granitowego podłoża prawobrzeżnej części rzeki i zebrane zostały ręcznie z prowadzonych „na głowę” krzewów, których wydajność już na tym etapie jakościowej drabinki wynosi zaledwie 50hl/ha. Winifikacja bez użycia dębu, bez klarowania, z delikatną filtracją przed zabutelkowaniem. Suknia rubinowa z purpurowymi refleksami. W nosie dominują typowe dla syrah aromaty jeżyn, aronii, jagód i czerwonego pieprzu. W ustach pełne i soczyste jednocześnie, z dużą dawką dobrze wplecionych tanin i kwasowości. Finisz czysty i owocowy. Warto wypróbować jako dodatek do wędzonych wędlin, oliwek i dziczyzny.

Mało znane, białe oblicze win z najważniejszej krainy winiarskiej Iberii. Lokalny szczep o swojskiej nazwie viura, występuje też pod nazwą macabeo. Daje wino rześkie i aromatyczne. W kieliszku słonecznej jasności barwa. Zapachy cytryny, zielonego jabłka, odrobinę pokrzywy. Na języku rześkie, przy tym niezbyt wytrawne. Jego lekka budowa dobrze komponuje się z delikatnymi daniami na przystawkę, jak na przykład krewetki albo sałatka grecka.